یک سه تار نو و بی‌روپوش در دست داشت و یخه‌ی باز و بی‌هوا راه می‌آمد. از پله‌های مسجد شاه به عجله پایین آمد

«سَماحه» دختر کوچکی است، هفت سال بیشتر از عمرش نمی‌گذرد. او دخترک باهوشی است که در زیر چادرها و در دامن صحراها در میان قبیله «کِنده» زندگی می‌کند

چند سالی بود که غول، باغش را گذاشته بود و برای دیدن یکی از دوستانش به شهری دور رفته بود.