روزی روزگاری در گوشه‌ای از این دنیای بزرگ، مرد کشاورزی بود که چهار پسر داشت. پسرها بزرگ شده و به سن جوانی رسیده بودند، اما بسیار تنبل بودند و هرگز در کار کشاورزی به پدر پیرشان کمک نمی‌کردند.

روزی روزگاری در دشت سبز و زیبایی، حیوان‌های زیادی زندگی می‌کردند. در میان آن‌ها خرگوشی بود که فکر می‌کرد. از همه حیوان‌ها باهوش‌تر و زرنگ‌تر است.

روزی روزگاری موش کوچکی لابه‌لای علف‌ها دنبال غذا می‌گشت و این‌طرف و آن‌طرف می‌رفت. علف‌ها نرم بودند، درواقع جایی که موش کوچولو قدم می‌زد، بدن پرموی یک شیر بود.