داستان کودک: بانگو، دلقکی بود که خیلی مشکل داشت. دلقک‌ها معمولاً خوش‌حال و بامزه و خندان هستند، اما بانگو خیلی غمگین بود و هیچ‌چیز نمی‌توانست او را بخنداند.

داستان کودک: بِرتی، زنبورعسل جوان و مغروری بود. هرروز صبح وقتی از خواب بیدار می‌شد، قطره‌ی شبنمی را پیدا می‌کرد تا خودش را در آن ببیند و از خودش تعریف کند. چیزی که خیلی باعث غرور او می‌شد، نوارهای سیاه روی بدنش بود.

داستان کودک: پیشخدمت با خودش گفت: «وای! آشپزخانه پر شده از گردوغبار و آشغال!» او زن خانه‌داری بود. هیچ‌وقت کم‌ترین زباله‌ای را نمی‌پسندید. حتی از گردوخاک هم بدش می‌آمد.