روزی روزگاری خرگوش‌ها نشستی برپا کردند و پیش هم از ناامنی زندگی‌شان و از ترسی که از انسان‌ها، سگ‌ها و جانوران دیگر به دل داشتند، نالیدند.

گرازی کنار درختی ایستاده بود و دندان‌های بلند خود را با سابیدن به تنۀ آن، تیز می‌کرد. روباهی که ازآنجا می‌گذشت...

همچنان که خورشید در افق مغرب پایین می‌رفت، گرگی سایۀ بلند خود را بر زمین دید و با خود گفت: «عجیب است که من با این جثۀ بزرگ از شیر می‌ترسم!