در ساعتی نحس، موشی صحرایی با قورباغه‌ای نادرست، دوست شد. قورباغه پای موش را به پای خود بست و هر دو برای یافتن غذا روی زمین خشک صحرا به راه افتادند؛

موش صحرایی یکی از دوستان خود را که در یکی از خانه‌های شهر زندگی می‌کرد، برای شام به روستا دعوت کرد. موش شهری در کمال میل و رغبت دعوت او را پذیرفت

قورباغه‌ها که فرمانروایی نداشتند گروهی از نمایندگان خود را نزد زئوس فرستادند تا کسی را برای فرمانروایی آنان بفرستد.