در مرغزاری اسبی و گرازی مشغول چرا بودند. گراز مدام آب را گل‌آلود و علف‌ها را لگدمال می‌کرد.

اسبی و الاغی با صاحب خود سفر می‌کردند. الاغ به اسب گفت: «اگر دلت می‌خواهد من زنده بمانم، کمی از بار مرا بردار.»

سربازی که به جنگ رفته بود، در تمام حوادث و سفرها از اسب خود جدا نمی‌شد و با جو به‌خوبی از او پذیرایی می‌کرد؛