خرچنگی به پسرش می‌گفت که کج راه نرود و خود را به سنگ‌های خیس نمالد.

آسیابانی با پسر کوچک خود، الاغشان را به بازار مال فروشان می‌بردند تا آن را بفروشند. آن دو در میان راه به دخترانی که باهم می‌گفتند و می‌خندیدند، برخوردند.

خواننده‌ای که ته‌صدایی بیشتر نداشت، تمام روز در خانه‌ای چنگ می‌نواخت و آواز می‌خواند. درودیوار گچ‌اندود خانه صدای او را چنان تقویت می‌کرد که مرد، خود را خواننده‌ای تمام و کمال می‌پنداشت.