برزگری به هنگام مرگ با خود اندیشید چه کند تا پسرانش پس از او برزگران موفقی شوند. ازاین‌رو همه را به نزد خود خواند و به آنان گفت: «فرزندانم، چیزی به رفتن من از این جهان نمانده است.

کشاورزی کینۀ روباهی را که ضرری به او زده بود، به دل گرفته بود. ازاین‌رو هنگامی‌که روباه را به دام انداخت با خود فکر کرد از او سخت انتقام بگیرد.

روزی روزگاری وقتی پرومته انسان‌ها را ساخت، دو کوله‌بار به گردن آنان آویخت. او کوله باری را که از جلو آدمیان آویخته بود...