شبانی به هنگام چرای گوسفندان خود در ساحل دریا چشمش به آب‌های آرام آن افتاد و تصمیم گرفت با سفری دریایی دست به تجارت بزند.

شبانی، شیفتۀ سربه‌سر دیگران گذاشتن بود. او گوسفندانش را به کمی دورتر از روستا می‌برد و بعد فریاد می‌کشید که گرگ‌ها به گله‌اش حمله کرده‌اند و از روستاییان کمک می‌خواست.

کلمۀ دوستی اغلب از لبان آدمیان شنیده می‌شود؛ اما دوستان وفادار بسیار نادرند. سقراط، مردی که اگر در شهرتش شریک بودم، با جان‌ودل در سرنوشتش نیز سهیم می‌شدم؛