توی ویترین یک مغازه‌ی شیرینی فروشی، یک سرباز شکلاتی بود. او گوش‌های شکلاتی، ابروهای شکلاتی و سبیل‌های تابدار شکلاتی داشت که خیلی هم به آن‌ها می‌نازید. ولی بیشتر از همه، لباس براق آلومینیومی‌اش را دوست داشت.

روزی روزگاری، دختر کوچولویی بود که موهای بلند طلایی داشت. همه او را به اسم گیس طلا می‌شناختند. گیس طلا و مادرش با همدیگر در یک کلبه‌ی کوچک و دِنج در جنگل زندگی می‌کردند.

روزی روزگاری، دوره‌گردی بود که هرروز در جای همیشگی‌اش در میدان بازار می‌نشست و چَنگ می‌نواخت. چنگ او یک چنگ معمولی نبود؛ یک چنگ سحرآمیز بود.