یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. کوهستان، ساکت و آرام بود. تنها صدای زمزمۀ چشمه که از دل کوه می‌جوشید و بیرون می‌پرید شنیده می‌شد. کلاغ، نوک درخت، بالای کوه ایستاده بود و دوروبر را می‌پایید.

آن روز مانند بسیاری از روزهای دیگر، پیاده و تنها از کوچه‌ای در شهر کوفه عبور می‌کرد. در بین راه، زنی را دید که مشک آبی را بر دوش گذاشته است. سنگینی مشک آب، قد او را خمیده کرده بود...

داستان آموزنده کودکان: سال‌ها پیش، در گوشه‌ای از سرزمین هندوستان، کلاغی تنها روی شاخه‌های درخت نارونی برای خودش آشیانه ساخته بود. در اطراف درخت نارون، باغی بزرگ، سرسبز و آباد بود که تعداد زیادی از پرندگان مختلف در آن زندگی می‌کردند.