دریاچه‌ی زیبایی بود، آبی آبی. این دریاچه کنار کوه‌هایی پر از درختان سبز قرار داشت. توی دریاچه پر بود از ماهی‌های رنگارنگ. روی دریاچه پر بود از قوهای سفید و زیبا؛ اما بین این قوهای سفید، قوی سیاه قشنگی بود که از رنگ خودش خوشش نمی‌آمد.

مریم و نرگس، دو دوست کوچولو و خوب هستند که خانه‌هایشان کنار هم قرار دارد و فقط با یک دیوار آجری کوتاه از هم جدا می‌شود. آن‌ها بیشتر ساعت‌های روز را باهم می‌گذرانند، بازی می‌کنند، به قصه‌هایی که مادرانشان تعریف می‌کنند گوش می‌دهند و خانه‌ی یکدیگر به مهمانی می‌روند؛

در یک روز قشنگ بهاری، خرگوش کوچولو به‌طرف خانه‌ی جوجه‌تیغی می‌رفت که از او دو تا سیب بگیرد. توی راه آواز می‌خواند و با پروانه‌ها بازی می‌کرد. همین‌طور که راه می‌رفت ناگهان پایش به چیزی خورد. به زمین که نگاه کرد دید یک کتاب روی زمین افتاده.