خیلی خیلی پیش‌ها، قدیم‌ها، کنار یک دِه، دوتا برادر، توی یک کلبه‌ی گِلی که خیلی کهنه شده بود زندگی می کردند. تنها دارایی آنها یگ گاو بود و دو تکه زمین. برادر کوچکتر این گاو را خیلی دوست داشت.

الاغی بود که در جزیره‌ی کوچکی زندگی می کرد. همه صداش می‌کردند: «اُلی». خانم الاغه هرروز توی جزیره می‌گشت، علف می‌خورد و با مرغ‌های دریایی صحبت می‌کرد...

آخرین روزهای پاییز بود و هوا سرد و برفی. آقاموشه کیسه‌ی گندمی به دوش گرفته بود و آن را به خانه می برد. او خوشحال بود که یک غذای حسابی برای زمستان گیر آورده...