شخص حلیم بر جفاء خلق و خانواده و همکاران و مانند این‌ها صبر می‌کند و به رضای الهی، بر جفای آنان بردباری می‌نماید.

خوردن حلال عاقبت بخیری و عافیت همراه دارد، و انبیاء و اولیاء هیچگاه حرام نمی‌خوردند، و امت خودشان را به کسب حلال و پرهیز از حرام سفارش می‌کردند.

بگو حق آمد و باطل را نابود ساخت همانا باطل از بین رفتنی است.