از مظاهر دنیادوستی، بخل است. بخل به معنی پرهیز از دادن چیزی به دیگران، و جمع کردن مال و منال است.

بی‌نیازی متضاد طمع و به معنای چشم نداشتن به مال و کمک دیگران است.

برادری و رفاقت در هر زمان برای اهلش عزیز و لازم است. خداوند نعمتی بر بنده همچون توفیق درک و صحبت دوستان دینی نداده است.