روزی به دنبال بنده است بیشتر از مرگ که در جستجوی بنده است. جنبنده ای نیست که خداوند برایش تعیین رزق نکرده باشد، و هیچ نفسی نمی‌میرد مگر آخرین لقمه که برای او تقدیر شده است را می‌خورد.

یاد حق آن هم با حضور قلب، غایت همه عبادات است. هر ذاکری که در دل و در عمل به مذکور عالم یعنی خداوند توجه داشته باشد به مقامی می‌رسد که شیطان بر او چیره و غالب نتواند بود.

خداوند متاع دنیوی را به دوست و دشمن خود می‌دهد، ولی دین خود را به دوستانش می‌دهد