مادری بود که پسری هفت‌ساله داشت. پسر این زن چهره‌ای زیبا و خوشایند داشت و هر کس که او را می‌دید خوشش می‌آمد.

یکی بود یکی نبود، کشاورزی بود که از مال و ثروت دنیا بهره فراوان داشت، و تنها چیزی که نداشت اولاد بود.

یکی بود یکی نبود، دختر کوچکی بود که مادرش هرروز موقع ظهر به او یک ظرف شیر و چندتکه نان می‌داد...