«حمید! واسه چی تلاش می‌کنی اون رو به راه خودت بکشونی؟ رهاش کن، برو خودت هم زندگی‌ات رو بکن!»

بی خیال شو پدر من، روزه گرفتن من چه نفعی داره؟ نصف شبی پا بشیم غذای سنگین بخوریم و بعد بگیریم بخوابیم ...

«هیس! تو اسیر جهان هستی!» این جمله‌ای بود که مدام در سرش می‌چرخید،