هنگامی که امام حسن عسکری‌ علیه السلام در بستر شهادت بود، به عیادت آن بزرگوار مشرّف شدم.

سال‌ها آرزوی ملاقات صاحب الامر علیه السلام را داشتم و در این راه زحمت فراوان کشیدم و پول زیادی خرج کردم.

روزی در قصر متوکّل عبّاسی که از آثار باستانی بوده و در سامراء قرار داشت و معروف به «حیر» بود، جوان زیبایی را دیدم که مشغول نماز است.