Tag Archives: کتاب قصه قدیمی

«ژانو» پرنده‌ی کوچولو در باغچه‌ی آقای «براون» به دور و برش نگاه می‌کرد. باغچه پر از پرنده‌های رنگارنگی بود که آواز می‌خواندند و آشیانه خود را می‌ساختند. بلبل‌ها، گنجشک‌ها، سارها، سهره‌ها به هر طرف می‌پریدند و در منقارشان شاخه‌های سبز و علف می‌آوردند.

فیروزه توی یک خانه‌ی تمیز و قشنگ زندگی می‌کرد و پیش همه‌ی اهل خانه خیلی عزیز بود. چون ناخن‌های قرمز و بینی صورتی خوش‌رنگی داشت. بچه‌ها او را «فیروزه پنجه گلی» می‌گفتند.

جِری، موش کوچولو، یک روز صبح زود از خواب بیدار شد و از لانه‌اش بیرون رفت. درِ آشپزخانه‌ی بزرگ باز مانده و نسیم لطیف و خنک بهاری به درون می‌وزید.

دیدن تعدادی بچه اردک کنار یک مرغ واقعاً عجیب و خنده‌دار است! اما به داستان اردک ما یعنی پرسفید گوش کنید که خیلی غمگین بود. چون زن مزرعه‌دار نمی‌گذاشت که روی تخم‌هایش بنشیند.

«آقا اردکه، آقا اردکه!» این کلمات با صدای تندوتیزی به گوش آقا اُردکه خورد و او را -که بر روی ننو لم داده و حرکات همسایگانش را تماشا می‌کرد- از خواب شیرین بیدار کرد. همسایگان آقا اردکه، در جلویش حلقه زده بودند.