بایگانی/آرشیو برچسب ها : خوبی کردن

در دهکده‌ای در کشور چین، مردی به نام آقای «سُون» زندگی می‌کرد. او خیلی ثروتمند و مهربان بود. مردم فقیر به خانه‌اش می‌رفتند و آقای سون به آن‌ها غذا و لباس می‌داد.

یکی بود یکی نبود. پیرمرد خارکنی بود که توی یک ده کوچک زندگی می‌کرد. پیرمرد روزها به بیابان می‌رفت و خار می‌کند. خارها را به شهر می‌برد و می‌فروخت و شب به خانه برمی‌گشت.

یک‌خانه‌ی اربابی قدیمی بود با خندقی دورتادورش و یک پل متحرک. پل متحرک بیش از آنچه پایین باشد بالا بود، چون مَقدم هر میهمانی گرامی نبود. در قسمت بالای حصارها سوراخ‌هایی بود برای تیراندازی...

وقتی باز به لانه‌اش بازگشت، در کنار لانه‌اش به چند جوجه سِهره برخورد. سه چهارتا از جوجه‌ها آن‌قدر کوچک بودند که هنوز پر درنیاورده بودند و می‌لرزیدند.

روزی بود و روزگاری بود. آقا فیله و خانم بزه و مرغ حنایی باهم دوست بودند. اژدها کوچولو هم دلش می‌خواست با آن‌ها دوست باشد و باهم به گردش بروند. او یک اژدهای سبز بود که روی پشتش خال‌های مشکی داشت.