بایگانی/آرشیو برچسب ها : حضرت ابوالفضل (ع)

در غرش رعد در ناله‌ی باد در گریه‌ی ابر بر دشت آباد در قامت کوه در چهره‌ی خاک در غنچه‌ی گل در چشمه‌ی پاک

باد، صدای نوحه‌خوانی و عزاداری را از زمین به گوش ماه رساند. ماه درحالی‌که غم سنگینی را در دل خود احساس می‌کرد، چشم‌های اشک‌آلودش را پاک کرد. نگاهش به ستاره‌ها و ابرها افتاد که آماده‌ی شنیدن ادامه‌ی ماجراهای کربلا بودند.