Tag Archives: هدیه

مریم کوچولو به خرس‌‌‌های قطبی خیلی فکر می‌‌‌کند... او یک روز یک کتاب درباره‌‌‌ی خرس‌‌‌های قطبی هدیه گرفت. مریم در کتاب، عکس چند بچه‌‌‌خرس سفید را دید.

در گذشته‌های دور که آرزوها کمتر به حقیقت می‌پیوست، دو دوست وجود داشتند: یکی آهنگر و دیگری بازرگان که اغلب باهم به مسافرت می‌رفتند. آهنگر، مرد جوانی بود با صورت ظریف و موهایی زیبا؛

پدربزرگ من یه مَرد مَرده رو شونه هاش ستاره‌های زرده می‌خنده و دنبال من می‌ذاره اما نفس کم میاره دوباره...

یکی بود یکی نبود. خانه‌ی کوچکی بود با دو پنجره‌ی قشنگ و یک سقف چوبی قرمز. توی این خانه خواهر و برادری با پدر و مادرشان زندگی می‌کردند. اسم این خواهر و برادر نسیم و نیما بود. نسیم از نیما کمی بزرگ‌تر بود. ولی هردوی آن‌ها خیلی‌خیلی عاقل و باادب بودند.

نزدیک یک دهکده‌ی قشنگ، پسر کوچولوی زبروزرنگی با مادربزرگ مهربانش زندگی می‌کرد. اسم این پسر «نمکی» بود. نمکی مثل اسمش خیلی‌خیلی بانمک بود. مادربزرگ و همه‌ی مردم دهکده او را دوست داشتند. چون نمکی پسر مهربان و باادبی بود.