بایگانی/آرشیو برچسب ها : دوست ناباب

سال‌ها پیش در دهکده‌ای دورافتاده پیرمرد مهربانی بود به نام «یاقوت» که با زنش «مرجان» در خانه‌ی كوچك و قشنگشان زندگی می‌کردند. آن‌ها در باغچه‌ی کنار خانه‌ی خود گل‌های زیبایی را پرورش می‌دادند و برای فروش به شهر می‌بردند.

روزی روزگاری در یک باغ قشنگ که پر از گل‌های رنگ‌ووارنگ بود، گل آفتابگردانی هم زندگی می‌کرد. این گل آفتابگردان یک دوست خوب و مهربان داشت. دوست او کی بود؟ یک پروانه‌ی قشنگ که بال‌های رنگ‌ووارنگ و قشنگی هم داشت.

در زمان‌های قدیم بدن اسب آبی سرتاپا از مو پوشیده بود. کالولو خرگوشه و آقای اسب آبی باهم رفیق بودند و خوب است بدانید آن‌ها هردو باهم دوست آتش هم بودند و آتش هم دوست آن‌ها بود.

یکی بود، یکی نبود. در روزگاران قدیم کشاورزی بدون هیچ رفیقی، تنها زندگی می‌کرد. در یکی از روزها که کشاورز به سرکشی مزرعه اش در دامنه ی کوه رفته بود، ماری را زخمی پیدا کرد. از آن روز، بیشتر وقت خود را کنار آن مار می‌گذراند و به او محبت می‌کرد.

روزی، روزگاری گنجشکی با کلاغی دوست شد.