Tag Archives: حسنی

حسنی از خواب بیدار شد روی دوچرخه‌اش سوار شد پاچه‌ی شلوار رو تا زد روی زین پرید و پا زد دور حیاط چرخ می‌زد تُرمز و تک‌چرخ می‌زد خاله جون هر چی صداش کرد حسنی فقط نگاش کرد

حسنی به‌جز ساندویچ سوسیس و کالباس و هله‌هوله به هیچ غذای دیگری لب نمی‌زد. هر وقت هم که مادرش غذاهایی مثل ماهی و میگو درست می‌کرد، حسنی می‌گفت: - «ماهی چیه؟ اَه و اَه و اَه، میگو چیه؟ پیف و پیف و پیف!»

باز یکی بود یکی نبود اون‌ور این چرخ کبود تو سرزمین قصه‌ها به‌جز خدا هیشکی نبود اما چرا، یادم نبود انگاری اونجا یکی بود تو یه ده سبز و قشنگ یه پسر شیطونی بود

نون و پنیر تازه دفتر قصه بازه شربت و شیر و بستنی اومد دوباره حسنی حسنی تو یه درمانگاه می‌کرد به دکتر نگاه این‌ور و اون ور می‌زد به هر مریض سر می‌زد

حسنی ما کتاب داره کیف داره دفتر تکلیف داره صبح که می‌شه، همیشه از خواب خوش پا می‌شه دست و روشو می‌شویه تمیز و زیبا می‌شه.