روزی روزگاری دختر کوچکی بود که پدر و مادرش مرده بودند و او جایی را نداشت که شب را در آن به صبح برساند. او چیزی نداشت که روی آن بخوابد و به‌جز لباس‌های تنش و یک تکه نان کوچک که یک نفر از روی ترحم به او داده بود، چیز دیگری نداشت.

روزی، روزگاری دو کارگر بودند که هر جا می‌رفتند باهم بودند و عهد کرده بودند از هم جدا نشوند. ازقضا وارد شهر بزرگی شدند، یکی از آن‌ها که بی‌نظم و نامرتب بود، قولش را فراموش کرد، دیگری را ترک کرد و تنهایی به این‌طرف و آن‌طرف و هر جا که بیشتر به او خوش می‌گذشت رفت.

در شهری بزرگ، پیرزنی زندگی می‌کرد که شب‌ها تنها در اتاقش می‌نشست و به گذشته فکر می‌کرد. به اینکه چطور شوهر و بعد هر دو فرزندش را از دست داده است. به اینکه چطور همه‌ی فامیل و دوستانش یکی پس از دیگری از دنیا رفتند و او را تنها گذاشتند

روزی از روزها، مرغ و خروسی باهم به کوه فندق رفتند و قرار گذاشتند که هر چه فندق پیدا کردند با یکدیگر نصف کنند. کمی که به این‌طرف و آن‌طرف رفتند، مرغ یک فندق خیلی درشت پیدا کرد، ولی حرفی نزد، چون می‌خواست خودش آن را به‌تنهایی بخورد

روزگاری شکارچی جوانی بود که قلب رئوف و مهربانی داشت. روزی از روزها همان‌طور که در جنگل راه می‌رفت، ناگهان پیرزن زشتی سر راهش را گرفت و گفت: «روزبه‌خیر جوان! خوش به حالت که خوش و سرحالی، اما من دارم از گرسنگی و تشنگی می‌میرم. به من ناتوان کمکی بکن!»

بابا اردک خیلی نگران است. برای اینکه [همه‌ی جوجه‌ها سر از تخم بیرون آورده‌اند؛ اما] تخم چهارم هنوز حرکتی ندارد. تق‌تق! بالاخره کوچولوی چهارم هم از تخم درآمد.

یک روز مرغ ماهی‌خوار با آن پاهای بلند و گردن درازش از کنار رودخانه‌ای می‌گذشت. آب، مثل آیینه، صاف و روشن بود و بر روی آن دو تا ماهی قشنگ شنا می‌کردند.

یک روز روباه، دوستش لک‌لک را برای ناهار به خانه‌اش دعوت کرد. مهمانی کوچولویی بود و روباه فقط یک آش ساده درست کرده بود. آن را در بشقاب ریخت و سر میز آورد.

جیرجیرک و مورچه‌ای باهم همسایه بودند. جیرجیرک تمام تابستان را آواز خوانده بود و آذوقه‌ای برای زمستان جمع‌آوری نکرده بود ... پائیز فرارسید ...

تعطیلات سال نو بود. میکی و مینی تصمیم گرفتند که روی یخ سرسره بازی کنند. یک روز صبح زود آن دو سوار سورتمه شدند و به‌طرف جنگل به راه افتادند. وقتی نزدیک یک رودخانه‌ی یخ‌بسته رسیدند. میکی با شادی تمام به مینی پیشنهاد کرد که از سورتمه پیاده شود.