روزی از روزها، مردی روستایی چوب دستی از شمشاد برداشت و به همسرش گفت: - آیرین، من به شهر می‌روم و سه روز دیگر بر می‌گردم.

روزی روزگاری، هیزم شکن فقیری بود که از بام تا شام زحمت می‌کشید و کار می‌کرد تا سرانجام کمی پول جمع کرد. او یک پسر بیشتر نداشت.

یکی بود یکی نبود، روستایی فقیری بود که خانه کوچکی داشت ولی زمینی نداشت که در آن سبزی یا ذرت بکارد.

روزی روزگاری، ملکه ای بود که دختر کوچکی داشت. دخترک هنوز خیلی کوچک بود و باید دیگران او را در آغوش می‌گرفتند و این طرف و آن طرف می‌بردند.

روزی روزگاری، بازرگانی بود که دو فرزند داشت؛ یکی پسر و دیگری دختر. آن‌ها خیلی کوچک بودند و باید کسی از آن‌ها نگهداری می‌کرد.

روزی روزگاری، مرد ثروتمندی بود که خدمتکار باوفایی داشت. صبح به صبح خدمتکار اولین نفری بود که از خواب بلند می‌شد و به سراغ سخت‌ترین کارها می‌رفت.

روزی روزگاری، یک خرس و یک گرگ در جنگلی کنار یکدیگر قدم می‌زدند. در حین قدم زدن آواز زیبایی به گوش خرس رسید

یکی بود یکی نبود، جوانی بود که سری پرشور و دلی نترس داشت. به سربازی رفت، راهی جبهه جنگ شد و در سخت‌ترین شرایط نبرد همیشه پیشتاز و جلودار بود.

یکی بود یکی نبود، بازرگانی بود که سه دختر داشت و به اجبار باید به سفری طولانی می‌رفت و آن‌ها را تنها می‌گذاشت.

در روزگاران خیلی قدیم که پری‌ها هم مثل آدم‌ها روی کره زمین زندگی می‌کردند، پری نیک نهادی در جایی دوردست سرگردان و خسته و مانده می‌گشت