من به سرزمین شلورافن رفته بودم. برخی از مردم آنجا را «بهشت دیوانگان» می‌نامند.

استاد کوبلرسال مردی ریزنقش، استخوانی و پرکار بود. به خاطر تحرک و فعالیت زیادش جایی بند نمی‌شد.

گل گلی و قرمزی دو تا ماهی بودند که با هم همبازی بودند.

در روزگاران بسیار قدیم غولی در جاده ای پرسه می‌زد که به مردی ناشناس برخورد.

روزی روزگاری، یک بازرگان در بازار مکاره معامله خوبی کرد و همه کالاهای خود را به قیمت خوبی فروخت.

دویست سیصد سال پیش که مردم مثل امروز این‌قدر موذی و حیله‌گر نبودند، در شهری کوچک اتفاقی عجیب افتاد.

اگر قرار باشد آدم دچار مصیبتی بشود، در هر گوشه دنیا هم که باشد بالاخره مصیبت گریبانش را می‌گیرد.

ارباب از چوپان پیر پرسید: - چه چراگاهی را برای گله‌ات انتخاب می‌کنی؟

وقتی کار ساختن دنیا تمام شد، قرار شد طول عمر موجودات روی کره زمین را هم معلوم کنند. اول الاغ آمد و پرس‌وجو کرد

ماهی‌ها از بی‌نظمی‌ای که در قلمرو آن‌ها به وجود آمده بود، ناراحت و ناراضی بودند. هیچ‌کدام از آن‌ها حق یکدیگر را رعایت نمی‌کردند