ابوحمزه ثمالی می‌گوید: از حضرت امام محمّدباقر علیه السلام پرسیدم: ای فرزند رسول خدا! مگر شما ائمه، همه قائم به حق نیستید؟

کافور، غلام امام‌ هادی‌علیه السلام، نزد من آمد و گفت: «مولای‌مان امام هادی‌ علیه السلام تو را می‌خواند.»

حکیمه خاتون، دختر امام محمّد تقی‌علیه السلام و عمّه امام حسن عسکری‌علیه السلام می‌فرماید

میثم چشم‌هاش پر از اشک بود، بالاخره مجبور شد تصمیمی که دلش نمی‌خواست رو بگیره ...

 با این حساب اگه چک مون پاس نشه فاتحه مون خوندس! علی چی کار باید بکنیم؟

«حمید! واسه چی تلاش می‌کنی اون رو به راه خودت بکشونی؟ رهاش کن، برو خودت هم زندگی‌ات رو بکن!»

بی خیال شو پدر من، روزه گرفتن من چه نفعی داره؟ نصف شبی پا بشیم غذای سنگین بخوریم و بعد بگیریم بخوابیم ...

«هیس! تو اسیر جهان هستی!» این جمله‌ای بود که مدام در سرش می‌چرخید،

 یه لحظه به اطرافش نگاه کرد دید داره از نمای دور به جسمش که افتاده گوشه اتاق نگاه می‌کنه، الآن احساس سبکی داشت.

بعد از کلی زدوخورد همه‌چیز تمام شد، با دست و پایی زخمی و بدنی پر از کبودی پدرش وارد خانه شد.