یولا سگ سیاه‌وسفید کوچکی است و صاحبش از او به‌خوبی مراقبت می‌کند. تنها مشکل این است که اعضای خانواده مجبورند تمام روز او را تنها بگذارند؛

روزی روزگاری کشاورزی بود که همیشه از مرغ‌هایش شکایت می‌کرد. چون آن‌ها هرروز تخم نمی‌گذاشتند.

همه می‌گفتند: «تمام راه‌ها به رُم می‌رسد.» اما برای بِلا - زنگ کوچولو- این کار، خیلی ساده نبود. او بعدازظهر گذشته روستایش را ترک کرده بود و حالا در راه رفتن به رم بود.

امروز یک روز کاملاً مخصوص است، چون بعدازظهر قرار است که در مدرسه جشن بگیریم!! اما از روی بدشانسی، لورنس وقتی از خواب بیدار شد، حالش خوب نبودا

اگر به مزرعه حیوانات بروید و از مقابل درخت بلوط بزرگ بگذرید، در فاصله کمی، تپه‌ای را خواهید دید. اگر از تپه بالا بروید، پای درخت کاج، سوراخی خواهید دید. می‌توانید حدس بزنید که این سوراخ، خانه‌ی کیست؟ در این سوراخ خانواده خرگوش زندگی می‌کنند.

یک روز صبح که عمو حسین از پنجره به بیرون نگاه می‌کرد، متوجه شد که شلغم‌هایش رسیده و وقت برداشت آن‌ها شده. خوب که از دور مزرعه را نگاه کرد، یک‌مرتبه شلغم خیلی‌خیلی بزرگی را وسط بقیه شلغم‌ها دید...

یک کرم ابریشم کوچولو بود که شب‌ها همیشه طاق‌باز می‌خوابید. شاید برای همین بود که همیشه خواب‌های عجیب می‌دید. صبح‌ها، وقتی خواب‌های خودش را برای کرم ابریشم‌های دیگر تعریف می‌کرد...

روزی از روزها، هنگامی‌که برف می‌بارید و زن امیرِ شهر سرگرم دوختن بود سوزن به انگشتش فرورفت و سه قطره خون از آن بیرون زد. زن امیر گفت: «آه، چقدر آرزو دارم که دختر کوچکی داشته باشم که لبانش سرخ، مانند خون و زلفش سیاه چون آبنوس باشد.»

مدت‌ها قبل، انسان‌ها در اقیانوس سردِ قطب جنوب با نیزه و چماق شکار می‌کردند. آن‌وقت‌ها دوران بی‌رحمانه‌ای بود. دورانی ترسناک بود... برای همه.

سال‌ها پیش در آفریقا، در جنگلی انبوه، کرگدن بسیار بزرگی زندگی می‌کرد که «آرتور» نام داشت. آرتور، کرگدن بدی نبود. اما یک عیب داشت؛