تعیین تاریخ دقیق ادبیات کودکان به معنای عام آن کار چندان ساده‌ای نیست. ولی شاید بتوان گفت قرن هفدهم را می‌توان آغاز تألیف کتاب کودک دانست.

فولکلور یا فرهنگ‌عامه همچنان که سرآغاز پیدایی همه‌ی هنرهاست، سرآغاز ادبیات و به‌خصوص ادبیات کودکان نیز است.

ادبیات کودک و نوجوان به نوشته‌ها و سروده‌های ادبی ویژه‌ی کودکان و نوجوانان می‌گویند.

سال‌های ابتدایی زندگی نقش بسیار پررنگی در شکل‌گیری شخصیت کودک دارد، زمانی که او به دنبال کشف دنیای اطراف خود می‌باشد.

ننه خورشید و گلبهار خیلی همدیگر را دوست داشتند. آب خانه تمام شده بود و گلبهار باید پای چشمه می رفت و کوزه را پر از آب می کرد.

سه پرنده‌ی کوچک، در پایین تپه‌ی پر از برفی باهم صحبت می‌کردند. یکی از آن‌ها که اسمش تی‌پی بود گفت: «در بالای تپه یک آدم‌برفی خوشگل هست که کُلّی با من حرف زد.

توی یک جنگل بزرگ و سرسبز، روی یک درخت پر از شاخ و برگ، دوتا پرنده‌ی کوچولو لانه درست کرده بودند. یکی‌شان نر بود، یکی‌شان ماده. پرنده‌ی ماده روی تخم‌هایش خوابیده بود و پرنده‌ی نر برای او آب و غذا می‌آورد.

در روزگاران قدیم در کلبۀ کهنه‌ای کنار دریا ماهیگیر فقیری با همسر و سگش زندگی می‌کرد. او هرروز برای ماهیگیری به دریا می‌رفت؛ اما ماهی زیادی در تورش نمی‌افتاد و زندگی آن‌ها به‌سختی می‌گذشت...

یک روز غروب راوی، سنجابی را دید که با بچه‌اش روی شاخه درخت انبه نشسته بودند. آن دو سرگرم خوردن انبۀ رسیده‌ای بودند. راوی سنگی برداشت و به‌طرف مادر و بچه‌اش انداخت...

یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ‌کس نبود. یک آقا کلاغه و یک خانم کلاغه بودند که با بچه‌هایشان روی یک درخت کهن‌سالی زندگی می‌کردند.