قصه آموزنده: روباه پیری که مرغ و خرگوش و خروسِ فراوان خورده بود روزی سراغ جایی رفت که گمان می‌کرد طعمه‌ای می‌تواند پیدا کند. ازقضا بوی کباب به دماغ او خورد و بی‌تاب شد. احتیاط را از دست داد و به‌سوی جایی که بوی کباب می‌آمد شتافت.

قصه آموزنده: گربه‌ای بود که سخت خون‌خوار و دشمن جان موشان بود با خودش قرار گذاشته بود هر جا موشی باشد او را بخورد و نسل موش‌های بیچاره را از جهان پاک کند! موش‌ها از ترس او دیگر از خانه بیرون نمی‌آمدند.

قصه آموزنده: در دامنۀ کوهستان، کنار برکۀ آبی گوزنی عکس خودش را در آب دید و از زیبایی شاخ‌هایش خیلی خوشحال شد؛ اما همین‌که چشمش به پاهای نازک و زشت خود افتاد ناراحت شد

قصه آموزنده: خیلی‌ها هستند که خود را زرنگ و باهوش می‌دانند و خودخواهی آن‌ها سبب می‌شود که دیگران را کوچک و ناچیز بشمارند. موش کوچکی از لانه‌اش در آمده به تماشا به هر سو می‌گشت.

قصه آموزنده: کلاغ‌سیاهی روی درخت نشسته بود و یک تکۀ بزرگ پنیر به منقار داشت و دلش بسیار خوش بود که با خوردن آن‌هم لذت برده و هم سیر می‌شود.

قصه آموزنده: چون زمستان پایان یافت و بهار آمد و درختان سبز شدند و پونه‌ها گل کردند گرگی که تمام زمستان در لانه مانده بود و خیلی گرسنه شده بود در جستجوی خوراکی از خانه بیرون آمد و به هر سو می‌گشت.

متن اصلی دعای یَا مَنْ أَظْهَرَ اَلْجَمِیلَ وَ سَتَرَ اَلْقَبِیحَ از کتاب «عُدّة الداعی» ابن فهد حلی

داستان آموزنده: پیرمردی الاغ چابک خود را سوار شد و از شهر بیرون رفت. پس‌ازاینکه کمی راه پیمودند گذارشان به سبزه‌زاری رسید که پر از آب‌وعلف بود و هوای بسیار خوبی هم داشت.

داستان آموزنده: پلنگی و میمونی را برای نمایش به بازار بردند. در آغاز پلنگ به صحنه آمد. مردم از هیبت او ترسیدند و پلنگ هم به‌جای اینکه ترس آن‌ها را بریزد غرشی کرد

داستان آموزنده: یک الاغ با یک اسب هم‌سفر بودند. اسب بدون بار و سوار، سبک و راحت می‌رفت و الاغ بیچاره باری بسیار سنگین را بر پشت می‌کشید.