در سرزمینی که پای آدمیزاد به آنجا نرسیده بود، حیوانات زیادی زندگی می‌کردند. از پرنده و چرنده هرکدام سرشان به کار و زندگی خودشان گرم بود و کسی در فکر این نبود که چطور دیگری را فریب بدهد

در بیشه‌ای دور کلاغ پیری زندگی می‌کرد که سال‌های زیادی از عمرش گذشته بود و سرد و گرم روزگار را چشیده بود. کلاغ براثر عمر زیاد تجربیات زیادی به دست آورده بود

در مرغزاری دور که کمتر پای انسان به آنجا می‌رسید، کبکِ تنهایی زندگی می‌کرد که نمی‌توانست با دستۀ کبک‌ها -که در آن نزدیکی‌ها زندگی می‌کردند- همراه شود.

در یک مزرعۀ کوچک و سرسبز، گاو و اسبی به خوشی و خوبی زندگی می‌کردند. این دو دوستِ خوب، باهم در مزرعه کار می‌کردند و غذا می‌خوردند و در کنار هم می‌خوابیدند.

سال‌های سال پیش، آن زمانی که نه من بودم و نه شما، خانم لک‌لک و آقا روباه باهم دوست شده بودند. ما که ندیده‌ایم و چون ندیده‌ایم نمی‌توانیم تصور کنیم که چطور روباه و لک‌لک می‌توانند باهم دوست باشند.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. در بیشه‌ای زیبا و سرسبز که پر از درختان کهن‌سال بود، شیر بزرگ و پرقدرتی زندگی می‌کرد. در این بیشۀ بزرگ، غیر از شیر حیوانات دیگری هم زندگی می‌کردند

در روزگاران خیلی قدیم روباهی بود که تصمیم گرفت دور دنیا را بگردد. روباه رفت و رفت تا به یک باغ رسید؛ باغ پر از درخت‌های انگور بود.

سال‌ها پیش در جنگلی که درخت‌های سبز و بسیار بلندی داشت کلاغ سیاهی زندگی می‌کرد. یک روز کلاغ سیاه تکه پنیر بزرگی پیدا کرد و آن را به منقار گرفت و روی شاخه درختی نشست

روزی از روزها خورشید و باد دربارۀ اینکه قدرت کدام‌یک از آن‌ها بیشتر است باهم حرف می‌زدند. در همین موقع مردی از جاده‌ای عبور می‌کرد. خورشید و باد تصمیم گرفتند که هرکدام قدرت خود را آزمایش کنند.

در خانه‌ای قدیمی که دیوارهایش نمناک بود، عنکبوت‌ها با خیال راحت تار تنیده بودند و زندگی می‌کردند. در این خانۀ قدیمی، گردوغبار همه‌جا را پوشانیده بود و هیچ نشانه‌ای از دوستی و محبت و صفا و یکرنگی نبود.