سلام به بچه های گل به گل های تُپُل مُپُل

قصه تصویری کودکانه طبل‌زن

قصه تصویری کودکانه شاهزاده هاسه

آقای ناظم صدبار گفته بود کت‌وشلوار بپوشید، اما کسی گوش نمی‌داد. شاگردان همچنان با عبا و سرداری و عمامه و کلاه قجری به مدرسه می‌آمدند. آن روز بالاخره ناظم به ستوه آمد

آقای معلم، نفسش از جای گرمی بلند می‌شود. او نمی‌داند من در چه جهنمی به نام خانه زندگی می‌کنم. او از تندخویی و خشونت شما، از بدبختی و نکبت من خبر ندارد.

در زمان‌های قدیم، یک پسر جوان در خانه‌ای در استان «گانگ وُن شمالی» نزدیک دامنه‌ی کوه الماس زندگی می‌کرد. او خیلی فقیر بود، به همین خاطر برای به دست آوردن پول هرروز به کوه می‌رفت و هیزم می‌شکست

دوران اولیه‌ی تاریخ بشر، دوره‌ای بود که مردم یکدیگر را می‌خوردند. آن‌ها همدیگر را مانند حیوانات اهلی می‌دیدند و هر جا گیرشان می‌افتاد، سلاخی می‌کردند.

در بیشه‌ای دور، کلاغی روی درختی لانه داشت. او غمی بزرگ داشت که روزگارش را مانند رنگ پرهایش سیاه کرده بود. غمی که راه چاره‌ای برای آن پیدا نمی‌کرد.

قنبر و کریم در زیر آفتاب داغ، بیابان عرق‌ریزان به‌طرف شهر و خانه‌شان می‌رفتند. قنبر که چهره‌ای آفتاب‌سوخته و بدنی تنومند داشت، جلوتر و کریم پشت سرش هن‌هن‌کنان راه می‌رفت.

در زمان‌های قدیم در دهکده‌ای مدرسه‌ی بزرگی وجود داشت که حدود صد دانش‌آموز شب‌ها می‌آمدند و با صدای بسیار بلند درس می‌خواندند. بعضی وقت‌ها که بچه‌ها برای رفتن به خانه‌هایشان دیرشان می‌شد