روزی روزگاری در شهر شلوغ لندن دختر کوچولویی به نام رُزاموند زندگی می‌کرد. او همه‌ی چیزهای قشنگ را دوست داشت و هیچ‌وقت به تصمیم‌های عجولانه‌اش اهمیتی نمی‌داد.

یک‌خانه‌ی اربابی قدیمی بود با خندقی دورتادورش و یک پل متحرک. پل متحرک بیش از آنچه پایین باشد بالا بود، چون مَقدم هر میهمانی گرامی نبود. در قسمت بالای حصارها سوراخ‌هایی بود برای تیراندازی...

بیش از نیمی از سیاره‌ی ما را آب فراگرفته. رودخانه‌ها، اقیانوس‌ها و جویبارها. قصه‌ی  ما هم درست از همین‌جا شروع می‌شه. در اعماق این اقیانوس یک قطره زندگی می‌کنه.

این موضوع سال‌های خیلی دوری در کشور هند اتفاق افتاد. یک مادر جوان به همراه پسر کوچولوش باید به روستای دوری می‌رفت. برای همین باید از جنگل زیبایی عبور می‌کرد. مادر از این‌که فرزندش به خاطر شنیدن صدای پرنده‌ها هیجان‌زده بود خیلی خوشحال شده بود.

یه روز پیامبرِ عزیزِ اسلام وقتِ نماز و لحظهٔ عبادت به مسجد آمد و نمازِ خود را اِقامه کرد به عشق و با جماعت

کنارِ خانواده ، شب نشینی ، شاد و خندون یه قوری چایِ دبش و پولکی ، قندِ تو قندون چقدر خوبه کنار هم بشینیم شاد و سرخوش

مارگا گودی پرستاری بود که از افراد مریض و نوزادان پرستاری می‌کرد. نیمه‌های یک شب از خواب بیدار شد و وقتی به طبقه‌ی پایین رفت، مرد غریبه‌ای را دید که ازش خواست تا به خانه‌اش بیاد؛ چون همسرش مریض بود و نمی‌توانست از بچه مواظبت کند.

روزی روزگاری در شهری کوچک یک زوج جوان به نام‌های استنلی و مگان زندگی می‌کردند. استنلی نقاش بود و نقاشی‌هایش را توی بازار می‌فروخت؛ اما کارهای او فروش خوبی نداشت و برای همین، به‌سختی پول درمی‌آورد.

روزی روزگاری در نزدیک یک دهکده برکه‌ای بود که یک نیکسی (پری آب) در کنار آن زندگی می‌کرد. در آن دهکده مرد جوانی به نام آرتور به همراه همسرش آبیگیل زندگی می‌کرد. پری آب هر شب به خواب آرتور می‌رفت و با صدایی ترسناک از او می‌خواست که به سوی او برود

روزی روزگاری توی یک سرزمین خیلی دور مردی با سه دخترش رُز (گل سرخ)، پینک (صورتی) و وایولت (بنفشه) زندگی می‌کرد. هر سه‌ی آنها خیلی خوشگل بودند؛