رامين خيلي كوچولو بود. تازه می‌توانست دستش را به ديوار بگيرد و چند قدم بردارد. كمي كه می‌ایستاد، تعادلش را از دست می‌داد و به زمين می‌خورد. مامان و باباش خوشحال بودند كه بچه‌شان بزرگ شده و می‌تواند روي پاهاي خودش بايستد.

در باغ بزرگی پرندگان  زیادی زندگی می‌کردند. آن‌ها در باغ زندگی می‌کردند و آواز می‌خواندند. در فصل بهار وقتی درختان  پر از شکوفه‌های رنگارنگ می‌شدند، پرنده‌ها  با شادی به  پرواز درمی‌آمدند و روی شاخه‌های درختان می‌نشستند و زیباتر از همیشه، آواز می‌خواندند.

یک روز موش کوچولویی در میان باغ بزرگی می‌گشت و بازی می‌کرد که  صدایی شنید: میو میو. موش کوچولو خیلی ترسید. پشت بوته‌ای پنهان  شد و خوب گوش کرد. صدای بچه‌گربه‌ای بود

سعید یک دانش‌آموز با چشمانی بسیار ضعیف بود. اگر عینک نمی‌زد، نمی‌توانست خوب ببیند؛ اما همیشه روی شیشه‌ی عینکش جای انگشت‌های کثیفش دیده می‌شد. او همه‌چیز را کثیف و پر لکه می‌دید.

توی شهر مورچه‌ها، هیچ‌کس بیکار نبود و هر کس کاری می‌کرد. عده‌ای از مورچه‌ها مشغول کشاورزی بودند. کوشا یکی از مورچه‌های کشاورز بود. او همراه بقیه‌ی مورچه‌ها، برگ‌های گیاهان  را می‌چید تا از آن‌ها برای پرورش قارچ استفاده کنند.

خرگوش کوچولویی بود به نام نقلی که خیلی به کتاب خواندن علاقه داشت. او هرروز چند تا کتاب می‌خواند و از کتاب‌ها چیزهای زیادی یاد می‌گرفت. د

 توی شهر پرنده‌ها جنب‌وجوشی به چشم می‌خورد. همه داشتند به خانم هدهد کمک می‌کردند تا نمایشگاهی  از آثار نقاشی خود برپا کند.

در جنگل سبز همه‌ی بچه‌های حیوانات به مدرسه می‌رفتند و خانم آهو به آن‌ها درس می‌داد. بچه‌ها خانم آهو را خیلی دوست داشتند.

یک روز وقتی نرگس کوچولو از خواب بیدار شد مادرش را ندید. به‌جای مادر، مادربزرگ داشت توی آشپزخانه چای دم می‌کرد. نرگس نگران شد. بغض کرد و با گریه گفت: «مامانم کجاست؟ من مامانم را می خوام.»

یک روز گرم تابستان، خانم مار زنگی از خواب بیدار شد. دمش را تکان داد و راه افتاد تا برود و کمی گردش کند.