ماهیگیری با همسرش، در کلبه ای محقر، کنار یک دریاچه روزگار را به خوشی می‌گذراند. او هر روز می‌رفت، قلاب می‌انداخت و ماهی می‌گرفت.

یک روز زیبای تابستانی خیاطی کوچک اندام در کنار پنجره باز مغازه‌اش، پشت میز کار نشسته بود و خیاطی می‌کرد.

روزی روزگاری، پیرزنی در یک روستا زندگی می‌کرد. او یک بار از باغش کمی لوبیا چید تا برای خودش شام درست کند.

در روزگاران گذشته، پادشاهی زندگی می‌کرد که خیلی عاقل بود و همه به داوری او اعتقاد داشتند. نزد او هیچ چیز مجهول نمی‌ماند، حتی خبر پوشیده‌ترین رازها

روزی روزگاری، مرد بسیار فقیری بود که به سختی می‌توانست معیشت خود و پسرش را فراهم کند.

یکی بود یکی نبود، در روزگاران پیشین مردی بود که دختری داشت، وی همسرش را از دست داده بود. در آن نزدیکی‌ها زن بیوهای زندگی می‌کرد که او هم دختری داشت.

روزی روزگاری، زن و مردی بودند که خیلی دلشان می‌خواست بچه داشته باشند. کلبه آن‌ها دو پنجره کوچک داشت که به باغ زیبا و پرگل و سبزه‌ای باز می‌شد.

در روزگاران قدیم، نزدیک جنگلی بزرگ، هیزم شکن پیری زندگی می‌کرد. او دو فرزند داشت؛ پسری به نام هنسل و دختری با نام گرتل. آن‌ها فقیر بودند.

روزگاری، برادر و خواهری بودند که خیلی همدیگر را دوست داشتند. مادر آن‌ها مرد و پدرشان زن دیگری گرفت.

روزی از روزهای پاییز خروس جوانی به همسرش گفت: همسر کوچولویم، حالا فصل فندق و ذرت است، بیا باهم به کوه برویم و دلی از عزا دربیاوریم.