روزی روزگاری، خیاطی زندگی می‌کرد که مثل خروس‌جنگی اهل دعوا و کتک‌کاری بود.

یکی بود یکی نبود، شعبده بازی بود که عده زیادی را دور خودش جمع می‌کرد و با حقه‌های شعبده بازی آن‌ها را سرگرم می‌کرد.

پادشاهی بود که سه پسر داشت و هر سه را خیلی دوست داشت؛

روزی روزگاری، پیرزنی بود که گدایی می‌کرد. او درست مثل پیرزن‌های گدای دیگری بود که تاکنون دیده‌اید.

روزی روزگاری، پادشاهی زندگی می‌کرد که نه اسمش را می‌دانم و نه می‌دانم حاکم کدام سرزمین بود.

- کجا می‌روی؟ - می‌روم به والپ.

هری خیلی تنبل بود. او کار چندانی نداشت: فقط باید بز را به چراگاه می‌برد.

روزی روزگاری، زن و مردی کنار درگاه خانه‌شان نشسته بودند. آن‌ها مرغی کباب شده را روی میز گذاشته بودند

میان وِرِل و سوییست مردی زندگی می‌کرد که نامش کِنُویست بود.

یکی بود یکی نبود، روزی یکی از دختران اهل «براکِل» به کلیسای «سِنت آن»، در دامنه کوه «هین» رفت.