ابراهیم بن محمّد بن فرج زُخجی نامه‌ای به حضور حضرت‌ علیه السلام نوشته و مطالبی از حضرت‌ علیه السلام درخواست نموده بود؛

روزی ابو جعفر [محمّد بن عثمان وکیل حضرت‌ علیه السلام نزد من آمد و مرا به «عباسیه» بُرد،

کنیزی داشتم که مدت نسبتاً زیادی از او دوری نموده بودم. روزی به من گفت: اگر طلاقم داده‌ای بگو؟

ابوجعفر[مروزی هزار دینار سهم امام‌ علیه السلام فرستاه بود تا آن را به ناحیه مقدسه حضرت حجّت‌ علیه السلام تحویل دهم.

از شخصی از اهالی واسط طلبی داشتم. مطّلع شدم که وفات کرده است.

هر سال نیمه شعبان، برای زیارت ابا عبداللّه‌الحسین‌ علیه السلام به کربلا مشرّف می‌شدم.

از طرف جعفر بن ابراهیم یمانی مأمور تشرّف به ناحیه مقدّسه شدم. وقتی کارم تمام شد، به بغداد رفتم تا با کاروان یمن خارج شوم.

می‌خواستم به شهر سامرا سفر نمایم که هدیه‌ای از ناحیه مقدسه حضرت‌ علیه السلام به دستم رسید

مردی از اهالی شهر بلخ مالی را به همراه نامه‌ای برای امام‌ علیه السلام می‌فرستد. او انگشت خود را مانند قلم روی کاغذ حرکت می‌دهد

ابو عبدالله بن جنید در شهر «واسط» زندگی می‌کرد، روزی حضرت حجت‌ علیه السلام غلامی را نزد او می‌فرستد تا او را بفروشد.