چند سال پیش در آذربایجان پهلوان جوانمردی بود به نام «کوراوغلو». کوراوغلو پیش از آن‌که به پهلوانی معـروف شـود، «روشـن» نـام داشت.

بعضی‌ها خیال می‌کنند آن قدیم‌ها دنیا گل و بلبل بوده و حالا بد شده است. ما که آن وقت‌ها نبودیم. اما صمد بهرنگی بوده و اوضاع فقر و ثروت در شمال و جنوب «طهران» را خوب به تصویر کشیده! قصه‌ها که فقط برای سرگرمی نیستند!

این قصه، قصه یک درخت هلوست. درخت هلویی که دلش گرفته و دلش نمی‌خواهد به باغبان هلو بدهد. چرا؟ قصه‌اش مفصل است. خودتان بخوانید.

عشق و محبت حتی مغرورترین آدم‌ها را رام می‌کند. ببینید چطور عشق یک چوپان هم می تواند یک شاهزاده خانم را اسیر خودش کند.

اگر یک روز عزراییل یرای گرفتن جان انسان بیاید، چه کسی حاضر است جان خود را فدا کند و عمر خودش را به دیگری بدهد؟ این دقیقاً همان اتفاقی است که برای «دُمرُل دیوانه» پیش آمد.

حیوانات جنگل هر وقت سوالی داشتند پیش جغد دانا می رفتند. توی جنگل یک خرس کوچولو بود که دوست نداشت پیش آقا جغد برود.

حتماً تا‌به‌حال گربه‌ها را دیده اید که روی دیوار باهم دعوا می کنند! به نظرتان چه حرف های به هم می زنند؟ این داستان رابخوانید تا بفهیمد!

پیرزنی بود که در دار دنیا کسی را نداشت غیر از جوجه‌ی طلایی‌اش. این جوجه را هم یک‌شب توی خواب پیدا کرده بود.

اگر یک دانه‌ی برف زبان باز می‌کرد، چه داستانی را تعریف می‌کرد؟

چند سال پیش در دهی معلم بودم. مدرسه‌ی ما فقط یک اتاق بود که یک پنجره و یک در به بیرون داشت. فاصله‌اش با دِه صد متر بیشتر نبود