روزی روزگاری خانم گنجشکی بچه‌هایش را که تازه پرواز یاد گرفته بودند دور خودش جمع کرد و گفت: «بچه‌های خوبم. امروز می‌خواهم برای شما از یک غذای خوش‌مزه‌ی گنجشک‌ها بگویم. اگر گفتید کدام غذا؟»

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی از روزها یک توپ زرد کوچک توی یک اتاق کوچک، در حال بازی و قل خوردن بود. توپ کوچولو، یک‌بار این‌ور اتاق قل می‌خورد و یک‌بار آن‌ور اتاق قل می‌خورد.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری دو خرس که نزدیک یک جنگل زندگی می‌کردند رفتند تا عسل پیدا کنند و بخورند.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود. روزی از روزها پسر کوچولویی یک جفت جوراب قشنگ توی اتاق دید. از مادرش پرسید: «این ها کجا بود مادر؟»

روزی از روزها خانمِ خانه توی اتاق آمد و به پسرش گفت: «کوچولوی من! هلوی من! اگر گفتی برایت چی خریده‌ام؟»

روزی از روزها آقا کوچولو داشت توی اتاق بازی می‌کرد. با چی بازی می‌کرد؟ با یک چوب کوچک که از توی حیاط آورده بود.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. سال‌ها پیش در یک روستا یک خاله مهربان بود که یک خروس داشت. خروس، خاله مهربان را خیلی دوست می‌داشت. خاله مهربان هم خروس را خیلی دوست می‌داشت.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود.  روزی و روزگاری، خانم بزی‌ای می‌خواست آش بپزد و همسایه‌هایش را به مهمانی دعوت کند.

یکی بود، یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. «جیم هاوکینز» نوجوانی بود که با پدر و مادرش در مسافرخانة خودشان که در کنار دریا قرار داشت زندگی می‌کرد. ملوان‌های زیادی به مسافرخانه می‌آمدند. یکی از این ملوان‌ها اسمش «بیلی جونز» بود

روزی روزگاری در دهکده‌ای کوچک آسیابانی بود که الاغی داشت. سال‌ها الاغ برای آسیابان کار کرده بود و بارهای سنگین را ازاینجا به آنجا برده بود. ولی حالا دیگر پیر شده بود و نمی‌توانسته بار بکشد.