شعر کودک: دیدی که پروانه پرید، پَر، پَر، رفت و به آسمون رسید، پَر، پَر

شعر کودک: من یه پرنده هستم، با پروبال بسته

شعر کودک: مادربزرگ دعا کرد، که باد و بارون بیاد

شعر کودک: مادر جونم داره دعا می‌کنه، یواشکی خدا خدا می‌کنه.

شعر کودک: آسمان شهر، دیگر، با دماوند آشنا نیست

شعر کودکانه: یک درخت می‌کشم، روی کاغذی سفید، بوته‌ای گل بنفش، با دو غنچۀ جدید

شعر کودک: زندگی یک لبخند، بر لبی غمگین است

شعر کودک: برگ‌ها زرد و چروک، بر زمین می‌ریزند

شعر کودکانه: ابرهای زیبا، رازهایی دارند، وقتی از آن بالا، بر زمین می‌بارند

شعر کودک: آسمان صبح‌به‌خیر! خانه‌ها، پنجره‌ها صبح‌به‌خیر! بازهم کوچه پر از عابر صبح، عابران. رهگذران، صبح‌به‌خیر!