چوپانی توله‌های گرگی را یافت و آن‌ها را با زحمت فراوان بزرگ کرد. چوپان نه‌تنها امیدوار بود وقتی توله‌ها بزرگ شدند از گله‌اش مراقبت خواهند کرد....

گرگی از پی گله‌ای گوسفند حرکت می‌کرد؛ اما به هیچ‌یک از آن‌ها صدمه نمی‌زد. چوپان ابتدا به او به چشم دشمن نگاه می‌کرد و کاملاً مراقب او بود؛

گرگی که به رهبری گرگ‌های دیگر انتخاب شده بود، اعلام کرد برای آنکه گرگ‌ها از گرسنگی یکدیگر را نخورند، همه باید آنچه را شکار می‌کنند روی‌هم بریزند و بعد به‌طور مساوی تقسیم کنند.

گرگی که استخوانی در گلویش گیر کرده بود، دنبال کسی می‌گشت تا استخوان را از گلوی او بیرون بیاورد.

بچه گوزنی از گوزن سالخورده‌ای پرسید: «پدر! طبیعت، تو را بزرگ‌تر و سریع‌تر از سگ آفریده است. بعلاوه با شاخ‌های بزرگ و حیرت‌انگیزت می‌توانی از خود دفاع کنی.

گرگی گوسفندی را از گله‌ای دزدیده بود و به لانه‌اش می‌برد که شیری از راه رسید و آن را از چنگ او بیرون آورد.

بره‌ای از رودخانه آب می‌خورد. گرگی بره را دید و به فکر یافتن بهانه‌ای موجه برای خوردن او افتاد. گرگ بالادست بره، کنار آب ایستاد و بهانه گرفت که آب را گل‌آلود می‌کند تا او نتواند آب بنوشد.

یک‌بار گرگ‌ها به سگ‌ها گفتند: «چرا شما که درست مثل ما هستید، با ما به تفاهمی برادرانه نمی‌رسید؟ بین ما هیچ تفاهمی وجود ندارد.

جز روباه، تمام جانوران به دیدار شیر پیری که در غاری به بستر بیماری افتاده بود، رفتند. گرگ از فرصت استفاده کرد و مشغول بدگویی از روباه شد.

هنگامی‌که خرگوش‌ها برای جانوران جنگلی سخنرانی کردند و به آن‌ها گفتند که سهم تمام جانوران باید برابر باشد، شیرها جواب دادند...