زئوس تمام جانوران را به میهمانی ازدواجش دعوت کرد؛ اما از میان آن‌ها فقط لاک‌پشت به میهمانی نیامد.

میمونی روی شاخه درختی بلند نشسته بود و ماهیگیرانی را که در رودخانه تور می‌انداختند، تماشا می‌کرد. وقتی ماهیگیرها دست از کار کشیدند و برای خوردن غذا کمی از تورشان فاصله گرفتند

ماری و راسویی به‌جای کشتن موش که عادت دیرینۀ هردو بود، به جان هم افتادند. موش‌ها که آن دو را مشغول دعوا دیدند، از سوراخ‌هایشان بیرون آمدند

موش کوری به مادر خود گفت که او چیزهایی را می‌تواند ببیند که موش کورهای دیگر نمی‌توانند ببینند.

پرنده‌ای که قفسش را میان پنجره‌ای آویخته بودند، فقط شب‌ها آواز می‌خواند. خفاشی صدای او را شنید، پیش او رفت

روزی روزگاری، قورباغه‌ای گاو نری را در مرغزاری دید و به جثۀ تنومند او حسادت کرد. ازاین‌رو آن‌قدر شکم خود را باد کرد

در ساعتی نحس، موشی صحرایی با قورباغه‌ای نادرست، دوست شد. قورباغه پای موش را به پای خود بست و هر دو برای یافتن غذا روی زمین خشک صحرا به راه افتادند؛

موش صحرایی یکی از دوستان خود را که در یکی از خانه‌های شهر زندگی می‌کرد، برای شام به روستا دعوت کرد. موش شهری در کمال میل و رغبت دعوت او را پذیرفت

قورباغه‌ها که فرمانروایی نداشتند گروهی از نمایندگان خود را نزد زئوس فرستادند تا کسی را برای فرمانروایی آنان بفرستد.

روزی از روزهای تابستان، همۀ جانوران و ازجمله قورباغه‌ها، به خاطر ازدواج خورشید، شادی و پای‌کوبی می‌کردند.