روزگاری مردی مجسمه‌ای چوبی از هِرمِس ساخت و آن را برای فروش به بازار برد. ازآنجاکه پس از مدتی، خریداری به سراغ او نیامد

شکم و پاها باهم بگومگو می‌کردند که کدام‌یک قوی‌ترند. پاها اصرار داشتند که آن‌ها قوی‌ترند.

به هنگام ازدواج زئوس، هر جانوری هدیه‌ای درخور توان خود برای او برد. مار نیز گلی به دهان گرفت و با آن به آسمان خزید؛

هرکول از کوره‌راهی می‌گذشت که چشمش به چیزی شبیه سیب افتاد. او پایش را روی آنچه دیده بود گذاشت تا آن را له کند؛ اما آنچه زیر پایش بود، دو برابر قبل بزرگ شد.

آقا کوچولوی شجاع به‌اندازۀ آقا کوچولوی پرزور، قوی نیست. او به بلندی آقا کوچولوی قدبلند هم نیست؛ اما هیچ‌یک از این‌ها مانع از شجاع بودن او نمی‌شود.

من از فتوشاپ قدیمی نسخه Adobe Photoshop CS4 ME معروف به فتوشاپ 11 خاورمیانه که حدود 100 مگابایت حجم دارد برای ویرایش تصاویر داستان های ساسیت استفاده می کنم.

داستان آموزنده: یکی بود، یکی نبود، یک تمساح خیلی مهربان بود که دوست داشت با مردم رفت‌وآمد داشته باشد، با آن‌ها حرف بزند و به مهمانی برود.

زمستان، بهار را سرزنش می‌کرد و به او می‌گفت: «وقتی تو از راه می‌رسی هیچ‌کس لحظه‌ای آرام ندارد. برخی به چمنزارها یا به جنگل‌ها می‌روند و مشغول چیدن گل‌ها و گیاهان می‌شوند.

خورشید و باد شمال بر سر زور و قدرت خود بگومگو می‌کردند. آن دو سرانجام به این نتیجه رسیدند که هر کس بتواند لباس‌های مسافری را از تن او بیرون بیاورد قوی‌تر از دیگری است.

درختی زیتون با شاخ‌های نی دربارۀ قدرت و تاب‌وتوان خود بگومگو می‌کردند. وقتی درخت زیتون به نی گفت که او ضعیف است و در برابر هر بادی کمر خم می‌کند