ثروتمندی از اهالی آتن با گروهی از مسافران به سفری دریایی می‌رفت که ناگهان توفانی درگرفت و کشتی غرق شد. تمام مسافران کشتی سعی می‌کردند با شنا خود را به ساحل برسانند؛

کسب‌وکار پینه‌دوزی ناوارد، چنان از رونق افتاده بود که از گرسنگی با مرگ فاصله‌ای نداشت؛ بنابراین تصمیم گرفت به شهری که کسی او را نمی‌شناخت، برود و پزشکی پیشه کند.

پسرکی لوح یکی از همشاگردیان خود را از مدرسه دزدید و به خانه برد. مادر پسرک به‌جای تنبیه پسر خود، او را تشویق کرد.

مردی که سفری طولانی در پیش داشت نذر کرد هر چه در راه یافت با هِرمِس نصف کند.

دو پسربچه باهم به قصابی رفتند. وقتی پشت قصاب به آن‌ها بود، یکی از آن دو کمی گوشت برداشت و آن‌ها را توی جیب دوستش چپاند.

به سفارش زئوس، پرومته آدمیان و جانوران را ساخت. دراین‌بین زئوس متوجه تعداد فراوان جانوران شد و به پرومته دستور داد...

روزگاری زنی جادوگر مدعی بود که طلسم‌هایش خشم خدایان را فرومی‌نشاند. بدین ترتیب همیشه مشتریان بسیاری داشت

زنی که شوهرش میگسار بود برای درمان او چاره‌ای اندیشید. زن آن‌قدر صبر کرد تا شوهرش از شدت زیاده‌روی در نوشیدن، سیاه‌مست شد و دیگر هیچ‌کس و هیچ جا را ندید.

پیرزنی که چشمانش خوب نمی‌دید با پزشکی قرار گذاشت در صورت بهبود، دستمزد او را بپردازد. پزشک درمان را با مالیدن مرهم به چشمان پیرزن شروع کرد؛

مردی که از بیابانی می‌گذشت، زنی را دید که تنها ایستاده و چشم بر زمین دوخته است مرد از زن پرسید: «تو کیستی؟» زن گفت: «من حقیقت هستم.»