همۀ حوادث از سیارۀ تورو شروع شد. سازمان کهکشان‌ها به یکی از دانشمندانش به نام «جومبا جوکیا» تهمت زده بود و داشتند او را محاکمه می‌کردند. جومبا جوکیا متهم به آفریدن موجودی عجیب‌وغریب بود.

خانم آدِلِید، پیرزن بسیار مهربان، بخشنده و ثروتمندی بود که چندین سال پیش در شهر پاریس زندگی می‌کرد. او با گربه ی دوست داشتنی اش به نام دوشس و بچه های آن به نام های تولوز، برلیوز و مِری در خانه ی زیبا و مجللش به سر می‌برد.

یکی بود یکی نبود، در زمانهای قدیم پادشاهی زندگی می‌کرد که به او، پرنس جان می‌گفتند، پرنس جان شیری سنگدل و ظالم بود. او به اهالی جنگل خیلی ظلم می‌کرد و از آنها مالیاتهای سنگینی می‌گرفت.

پرستار بچه‌ها به مسافرت رفته بود. گوفی داوطلب شد تا در نبود او از بچه‌ها مواظبت کند. عمو میکی وقتی از خانه بیرون می‌رفت، دربارۀ همه‌چیز به گوفی توضیح داد...

در یک روز بهاری و آفتابی، آهوی مهربان جنگل، بچه‌اش را به دنیا آورد. او بچه‌اش را لیس زد و گفت: از این به بعد همه باید تو را بامبی صدا کنند... کلاغ‌زاغی که داشت ازآنجا می‌گذشت، بامبی را دید و بلافاصله در جنگل قار و قار راه انداخت

سال‌ها پیش در یکی از شهرهای چین دختری زندگی می‌کرد به نام مولان. یک روز صبح زود، وقتی‌که هنوز خورشید از پشت کوه‌ها بیرون نیامده بود، در اتاقش روی زمین نشسته بود. او طوماری را در دست گرفته بود و آن را می‌خواند.

در یک صبح بهاری، هیجان بسیاری در جنگل به پا شده بود. حیوانات و پرندگان برای خوش‌آمد گویی باعجله به سمت بره گوزن تازه‌متولدشده می‌شتافتند که نامش «بامبی» بود.

ويلبر روی تخت پرید و کتاب مورد علاقه اش را باز کرد. نام کتاب، «عبور از دوران های گذشتۀ زمین» بود. ویلبر در حالی که کتاب را ورق می زد، به مطالعه دوران های مختلف زمین پرداخت و از میان شهرهای باستانی، عصر یخبندان و عصر پستانداران گذشت.

در یکی از روزهای گرم و کسل‌کنندۀ تابستانی، اسکروج مشغول خواندن مقاله‌ای در روزنامۀ «شهر اردک‌ها» بود. سه خواهرزاده‌اش در کنار او مشغول بازی بودند. ناگهان اسکروج فریادی کشید و توجه همه را جلب کرد.

«مایلو تاش» در آزمایشگاه موزه‌ای کار می‌کرد. او استاد نقشه‌برداری بود و نقشه‌های خیلی خوبی می‌کشید. همچنین زبان تمدن‌های خیلی قدیمی و ازیادرفته را مطالعه می‌کرد؛ اما بزرگ‌ترین آرزوی مایلو پیدا کردن شهر گمشده‌ی آتلانتیس بود.