یکی بود یکی نبود. زیر این طاق کبود، چشمه و دریا بود، جنگل و صحرا بود، مهتاب و ستاره بود، ابر پاره پاره بود و دهی بود قشنگ، کوچه هاش دراز و تنگ، خانه ها خشت و گلی، تپه ها به رنگ سبز مخملی، پیرهن رودخونه اش آبی بود...

آن روزها که هنوز آفریدگار زمین و زمان و به وجود آورنده آسمان‌ها و موجودات، خلقت «آدم» را شروع نکرده بود، «شیطان» فرشته‌ای بود از فرشتگان خدا، بنده و عبادت‌کننده او و فرمان‌بردار و پاک و مورد لطف پروردگار متعال.

داستان یک تربچه

توی یک بیشه، 40 تا کلاغ که با همدیگه قوم و خویش بودند برای خودشان لانه درست کرده بودند و کنار هم زندگی می کردند....

قصه صوتی زادگاه خونین داستانی از انقلاب تا جبهه و فراسوی آن (صدا با کمی تاخیر پخش می‌شود. صبور باشید.)  

یکی بود یکی نبود. غیر از خدای مهربون هیچ‌کس نبود. توی یک دشت سرسبز خرم که انواع گل‌ها و گیاهان وجود داشت زنبورهای عسل برای خودشان روی درختی کندوهایی درست کرده بودند و زندگی می‌کردند.

در سال 1820، لُس آنجلس به اسپانیا تعلق داشت. این داستان، جدال زورو با سربازان حاکم ظالمی است که بر آن سرزمین حکومت می‌کرد.

یکی بود یکی نبود. یک روز دوست فینگیل که بچۀ شیطونی بود به فینگیل گفت که شب‌ها توی خونه ها هیولا و دیو میاد و همۀ عروسک‌ها و وسایل خونه زنده میشن و شروع به حرکت میکنن.

در دوردست‌ها، آن‌سوی علفزارها و کوهسارها، جنگلی بود سرسبز و پر از جانورهای کوچک و بزرگ که بعضی‌شان زیر خاک زندگی می‌کردند، بعضی‌شان توی دشت و بعضی هم بالای درخت، لابه‌لای شاخ و برگ‌ها...

همه‌جا تاریک است و من هیچ‌چیز را نمی‌بینم. من نمی‌دانم چه چیزی اینجا، آنجا، یا هر جای دیگر هست. اما... صبر کن. من می‌توانم شب‌ها هم شجاع باشم.