پادشاهی بود که سه پسر داشت و هر سه را خیلی دوست داشت؛

روزی روزگاری، پیرزنی بود که گدایی می‌کرد. او درست مثل پیرزن‌های گدای دیگری بود که تاکنون دیده‌اید.

روزی روزگاری، پادشاهی زندگی می‌کرد که نه اسمش را می‌دانم و نه می‌دانم حاکم کدام سرزمین بود.

- کجا می‌روی؟ - می‌روم به والپ.

هری خیلی تنبل بود. او کار چندانی نداشت: فقط باید بز را به چراگاه می‌برد.

روزی روزگاری، زن و مردی کنار درگاه خانه‌شان نشسته بودند. آن‌ها مرغی کباب شده را روی میز گذاشته بودند

میان وِرِل و سوییست مردی زندگی می‌کرد که نامش کِنُویست بود.

یکی بود یکی نبود، روزی یکی از دختران اهل «براکِل» به کلیسای «سِنت آن»، در دامنه کوه «هین» رفت.

یکی بود یکی نبود، زن فقیری بود که پسرش علاقه زیادی به سفر داشت.

- روزبه‌خیر پدر هولِنته. - خیلی متشکرم پیف پاف پولتری!