«حمید! واسه چی تلاش می‌کنی اون رو به راه خودت بکشونی؟ رهاش کن، برو خودت هم زندگی‌ات رو بکن!»

بی خیال شو پدر من، روزه گرفتن من چه نفعی داره؟ نصف شبی پا بشیم غذای سنگین بخوریم و بعد بگیریم بخوابیم ...

«هیس! تو اسیر جهان هستی!» این جمله‌ای بود که مدام در سرش می‌چرخید،

 یه لحظه به اطرافش نگاه کرد دید داره از نمای دور به جسمش که افتاده گوشه اتاق نگاه می‌کنه، الآن احساس سبکی داشت.

بعد از کلی زدوخورد همه‌چیز تمام شد، با دست و پایی زخمی و بدنی پر از کبودی پدرش وارد خانه شد.

گنجشک کوچولو به گنجشک ها سلام کرد ولی کسی جوابش را نداد.

روزی بود و روزگاری بود. یک روز یکی از دانشمندان درس حکمت می‌گفت و درباره عدالت سخنرانی می‌کرد

روزی بود و روزگاری بود. یک روز خسرو انوشیروان به تماشای صحرا می‌رفت و از باغستانی که بر سر راه بود دیدن کرد.

روزی بود و روزگاری بود، یک پیرمرد دهقان بود که زحمت فراوان کشیده بود و سرد و گرم روزگار بسیار چشیده بود و حاصل عمر او مزرعه‌ای بود پر محصول

روزی بود و روزگاری بود. یک مرد شتربان شتری بارکش داشت و هرروز بارهای مردم را بار شتر می‌کرد و به منزل می‌رسانید و مزدش را می‌گرفت.